تجربه‌های کاری

دلپذیر رو من واقعا دوست داشتم ولی مثل هر جایی هم مزایا داشت و هم معایب.

هدیه روز تولد، هدیه به مناسبت های مختلف، هر چند وقت یکبار برنج، گوشت مرغ شکر و ... به همه میداند و از این نظرات خوب بود. به کارمندان خوب میرسند ولی کارگرها نه. مثلا ناهار خوبی به کارمندا میدادند به کارگرها نمیدادند. سرویس هم همچنین.

یکسری قوانین عجیب غریب هم داشتند مثلا اگه دو نفر که همکارن ازدواج کنند یکیشون اخراج میشه. سیاستشون همیشه تعدیل نیرو و انجام اون کارها با سیستم بود.

پرداخت حقوق کاملا منظم و سروقت بود. بیمه کامل واریز میشد. ولی اصلا عدالتی در پرداخت نبود ممکن بود دو نفر با سمت مشابه حقوق کاملا متفاوت بگیرند.

در این کارخونه پست های مدیریتی کاملا بر اساس رفاقت، روابط خانوادگی و بدون توجه به تخصص فرد تخصیص داده میشه. مثلا فردی با بالای 20 سال سابقه منابع انسانی شده بود مدیر انبار!!! مدیران ارشد باید جنبه شنیدن ناسزا و تحقیر شدن رو داشته باشند و ناراحت نشن چون در جلسات سطح بالا به راحتی به مدیران ارشد توی جلسه توهین میشه. و متاسفانه همین رفتار نامناسب باعث میشد که اون مدیر هم بیاد با تحقیر زیر دست خودش، خودشو آروم کنه و مثل دومینو این وضعیت ادامه داشته باشه. البته برخی مدیران استثنا بودند و سعی میکردند این رفتارها آسیبی به زیرمجموعه شون نزنه. ولی همین رفتارهای تحقیر آمیز باعث میشد که بعضی ها همش دنبال مقصر باشند و خیلی راحت صدای خودشونو ببرند بالا و با لحن بد با همکارشون صحبت کنند.البته همه اینطور نبودند و همکارانی داشتیم بسیار مودب موجه و خوش اخلاق. جو زیرآب زنی هم داره. و امنیت شغلی پایین مدیران میانی و ترس همیشگیشون از اینکه موقعیت خودشونو از دست بدند. مثلا صبح میرفتیم سرکاری معلوم میشد یه مدیر طی یک تصمیم ناگهانی، دیشب عوض شده بدون هیچ اعلام قبلی!!!

---

مزایا: بیمه تکمیلیحقوق خوبشرکت بزرگناهار رایگانبیمه

معایب: مدیریت بی ثباتعدم دریافت پاداشمدیریت ضعیفعدم کنترل اعصاببد رفتاری و تحقیر

پیوند یکتای این تجربه‌ی کاری