تجربه‌های کاری

مصاحبه من بیشتر جلسه ای برای اشنایی کادر اونجا با طرحهام بود و متقاعد شدن طرفین برای انجام کار و در واقع مصاحبه نبود.
چون قبلا آشنا بودم که این شرکت واحدی به نام منابع انسانی نداره برای همین برای ایجاد چنین واحدی این جلسه برگزار شد. جلسه ام هم با مدیر اداری، مدیرعامل، رئیس هیات مدیره و یکی دوتا مدیر و معاون دیگه بود.
سلام
دکترای من مدیریت بود و در بدو ورود به این شرکت از مدیریت ارشد و رئیس هیات مدیره خواستم تا قبل از قراردادی که با همان سمت و درامد توافق شده بود، مجوز بدهند که یکماهی در میان کادر نیروهای انسانی آنجا و بخصوص منابع انسانی (که البته بهتره بگم اداری و کارگزینی ) شروع به آنالیز شکاف کنم و مطابق با سطوح بلوغ فرایندی مدل های مدیریت منابع انسانی و اولویت هایی که مقتضی شرایط برای این سازمان تعریف میشه شروع کنیم به تعریف و یا اصلاح ساختار بخش توسعه منابع انسانی. لذا بعد از آنالیز شکاف با طرح یک پروپوزال که در آن اولویت های کاری و برنامه های عملیاتی و بودجه لازم مشخص شده بود وارد سازمان شدم. خیلی وارد جریان نمیشم اما متاسفانه در شرکت تامین علی رغم تلاشها صبوری ها و کارزارهای مختلف ، شرایط کاملا قائم به فرد میچرخید و هیچ کدام حتی مدیران صف که اظهار تمایل میکردند برای پیاده سازی پروپوزال، قلبا اعتقادی به این قضیه نداشتند و موانع تراشی میکردند. یکی از بخش های پروپوزال بنده در مورد تعریف و تدوین مسیر شغلی درست برای نیروها بود (در مدت زمان آنالیز شکاف شکایت عمده پرسنل را در مورد مبهم بودن مسیری که پیش گرفتند و تبعیض های جایگاهی دیدم) . جالب این بود که برخی از کارشناسان نرم افزار که حرفه ای هستند نیاز به توسعه و ارتقا داشتند اما چون ارتقا کارکنان در شرکت در گذشته و اخذ درامد بیشتر فقط از طریق جایگاه عمودی بدست میامد خیلی از این کارشناسان حرفه ای محبور بودن برای ارتقا عمودی تلاش کنند درصورتی که بسیاری از این عزیزان فقط میخواستن در کار خودشون پیشرفت عمقی داشته باشند که بنابراین یکی از پروپوزال های من هم راجع به به تعریف مدلی مناسب برای ارتقاهای افقی بود که مثلا کسی که حرفه ای است پول حرفه اش را بگیره کسی هم که تمایل به ارتقا عمودی داره در این جهت رشد پیدا کنه و پول سرپرستیشو بگیره.مدلی که پیشنهاد داده بودم بنچ مارک شده از چند شرکت بزرگ خارجی بود و برای همین در برخی پست ها و مشاغل باعث میشد مثلا کارشناس حرفه ای شغل … نسبت به سرپرست خودش یا سرپرست شغل دیگر درامد بیشتری اخذ کنه که خوب این مسئله اصلا باب میل تفکر سنتی و خودخواهانه مدیران اونجا نبود.. بگذریم که این پروپوزال های من را هم اوایل میدادن به یک نفر که دیپلمه بود تا بررسی کنه :))) فقط چون ۲۰ سال بود در کارگزینی کار میکرد و فقط برای اینکه هدف اصلیم پیش بره صبوری میکردم در مقابل این رفتار که بعدها برام مثل یک فکاهی شده بود و میخندیدم تا خودمم شاد بشم … در نهایت این ایده هایی که داشتم ه در یک شرکت خصوصی دیگه استفاده و بهره برداری شد و هم به مقاله تبدیل شد.
اما در کل در اون سالی که من در شرکت تامین بود متاسفانه فرسودگی شغلی، حاشیه پروری ( که یکی از استراتژی های مدیران بود جهت تفرقه میان کارکنان) و نارضایتی ها عمیق از رشد و پیشرفت بسیار بسیار زیاد بود.
امیدوارم در حال حاضر موفق باشن و در مسیر بهتری برای رشد کارکنان قدم بردارند.
باسپاس

سوال برنامه نویسی کلا نپرسیدن فقط چند تا سوال دیتابیسی ساده پرسیدن.
سطح فنی شرکت به شدت پایین هست و برای کسی که دنبال کار کردن و کار یاد گرفتن هست اصلا نمیخوره. البته من شرکت تأمین رو ترک کردم.

اولش مصاحبه با مدیر واحد ساخت نرم افزار بود که سوالای تخصصی در حد متوسط پرسیدن. مرحله بعد مصاحبه منابع انسانی و تست هوش و زبان انگلیسی بود. تست هوش نسبتا سخت بود. بعدشم صحبت درباره حقوق و مسائل مالی. به نظرم خیلی حق به جانب بودن و در مورد شرکتشون یه خورده مبالغه آمیز حرف میزدن. مثلا میگفتن ما کل شعبه های تامین اجتماعی رو پشتیبانی میکنیم و از این لحاظ واقعا حوزه کاری گسترده ای داریم. در صورتی که بعدا فهمیدم که کارشون به شدت روتین و یکنواخته. بیشتر سعی میکردن که چالش فنی توی مصاحبه نداشته باشن و مطمئن بشن که میتونن باهات کار کنن.
قبول شدن توی مصاحبه شرکت تامین اصلا کار سختی نیست. درباره حقوق و مزایا یه چارچوب معینی دارن که واسه همه اعمال میشه و تفاوت زیادی بین کسایی که اونجا کار میکنن نیست. خونسرد باشین و با اعتماد به نفس.
دلیل اینکه من رد کردم: کارشون به شدت روتین و یکنواخت بود هیچ چالش فنی قابل ملاحظه ای نداشتن. علاوه بر اون در مورد حقوق آیتم های زیادی داشتن که روی هیچ کدومشون نمیشد به اون صورت حساب کرد. به صورت کاملا سلیقه ای کارانه و پاداش میدادن. اینا رو یکی از کسایی که اونجا کار میکنه بهم گفت. علاوه بر همه اینا به خاطر دیدی که به منابع انسانیشون و کار داشتن ریزش نیروهاشونم زیاد بود و هر ماه عده زیادی از اونجا میرفتن. به نظرم شرکت بی نظمی بودن. هم به خاطر مسائل مالی که حقوق رو به آیتم های زیادی تقسیم کرده بودن و غیر از حقوق پایه در مورد بقیه موارد مثل کارانه و پاداش به شدت سلیقه ای عمل میکردن و هم به خاطر ریزش نیروهاشون که اونم زیاد بود.

من کلا جاوا ۶ ماه کد زدم. یک ماه se و ۳ ماه اسپرینگ. زیاد کتاب می خوانم. و مسعله حل می کنم. مصاحبه برام راحت بود. اعلب سوالات رو بلد بودم. مشکلی نداشتم. راصی بودم. کلا ۳۰ دقیقه بود. کلکل و سوالات چرت و پرت نپرسیدن. برخوردهای عیرعادی نداشتم. مصاحبه کننده اروم و منطقی بود. همه سوالات مشخصی بود که معمولا از دولوپر جاوا می پرسن. نمی دونم چرا بقیه نطراتشون منفی بود. من روز مصاحبه خیلی خسته و عصبی بودم. فصای شرکت خیلی اروم بود. فکر می کردم کسی که مصاحبم بکنه ممکن خفن نباشه ولی بهتر از انتطار من بود.

اولش سوالای فنی پرسیدن… با اینکه می‌دونستن من junior هستم سوالای سطح بالا هم پرسیدن که قاعدتا بلد نبودم
خب من دوره برنامه نویسی بیرون رفته بودم و از من پرسید چرا این همه هزینه کردی دوره رفتی؟ بهتر نبود میرفتی تو شرکتا کارآموزی میکردی؟ که آخرش پیشنهاد داد شرکت ما کارآموز بدون حقوق میگیره، میایی؟ منم قبول نکردم
بعدش پرسید چقد اگه بخای کارآموز بیایی چقد میگیری؟
کلا دنبال کارآموز بودن و من همونجا منظورشونو فهمیدم و خیلی هم نارحت شدم
چون اصلا حرفه ای رفتار نکردن
اینکه توی آگهی حقوق بالا و بدون سابقه کار میزنن اما موقع مصاحبه میگن بیا کارآموزی!
برای خودتون ارزش قائل بشید و دور اینجور شرکت‌ها رو خط بکشید.
چون به هیچ عنوان قابل اعتماد نیستن
توی آگهی شون زده بودن به یه برنامه نویس جاوا نیاز دارن که سابقه کار براشون مهم نبود و حقوق پیشنهادی رو هم توی آگهی زده بودن بین ۵ تا ۸ میلیون تومن. وقتی رفتم مصاحبه گفتن چون شما سابقه کار ندارید میتونیم بعنوان کارآموز و بدون حقوق شما رو تا ۳ ماه بگیریم بعدش جذبتون کنیم! در حالیکه من بعنوان جاوا کار کلی از فریم ورک ها رو بعدم و حتی یه پروژه ام انجام داده بودم.
ترفندشون اینه که توی آگهی حقوق بالا میزنن تا افرادی که سابقه کار ندارند رو بکشن شرکت و بعنوان کارآموز ازشون استفاده کنن.

یکی از بدترین تجربه های مصاحبه ام مربوط به این شرکت است. مصاحبه در ابتدا با مدیر واحد مربوطه شروع شد. طبق روال از خواسته شد از خودم و کارهایی که کردم صحبت کنم.ضمن اینکه در حین صحبت مصاحبه کننده مدام صحبت من رو قطع میکرد که خلاصه بگو چکار کردی و این تمرکز من رو از بین میبرد. مصاحبه کننده هیچ خط و مشی مشخص برای سوال ها نداشت و بیشتر دنبال این بود از صحبت های من و چیزهایی که در رزومه ام نوشته ام برای به چالش کشیدن من استفاده کنه. به عنوان مثال با یک حالت تمسخر امیز گفت چرا این نوشتی این ها که یکی هستن. به شدت نگاه بالا به پایین داشتن و بنظرم هدفشون پایین اوردن اعتماد به نفس فرد مصاحبه شونده بود.برخلاف چیزی که انتظار داشتم که از مهارت های شغل موردنظر سوال بپرسند فقط از تک تک ایتم هایی که من در رزومه نوشته بودم میپرسیدن مثلا در یک جایی اشاره کردم تجربه کار با نرم افزار X را دارم سریع پرسیدن باگ این نرم افزار چی هست که اصلا موضوعی نبود که مرتبط با شغل فعلی درخواستی من باشه. در نهایت بعد از اینکه با سوال های بی هدف و پراکنده من رو به چالش کشیدن گفتند با اینکه مناسب شغل درخواستی ما نیستید ولی ما میتونیم این فرصت رو به شما بدیم که ازمایشی کار کنید و در صورتی که بعد از سه ماه ازمایشی از روند پیشرفت شما راضی بودیم شما رو جذب میکنیم. و مدام تا پایان مصاحبه تاکید داشتن بر جذب ازمایشی. که در نهایت برداشت من از مصاحبه به این گونه بود که هدفشون جذب کاراموز با کمترین حقوق و مزایا بود و دلیل اینگونه مصاحبه پراکنده و بی هدف و غیرمرتبط هم ایجاد حس ضعف و ناکارامدی در مصاحبه شونده بود و درنهایت با مطرح کردن اینکه ما به شما فرصت میدیم شما را رو با کمترین حقوق و مزایا جذب کنند. حتی اصرار هم داشتن که از همون فردا کار رو شروع کنم. متاسفانه بنده هم به دلیل عجله و نزدیکی محل کار پذیرفتم. ولی بعد از مدتی نتوانستم جو و محیط کار رو تحمل کنم و همکاری رو قطع کردم. و کاملا با تجربه های کاری که دوستان نوشتن موافق هستم این شرکت به شدت کار روتین و مدیریت بی نظمی داره. بر خلاف ادعایی که داره محیط اصلا تیم ورک نیست. طبق ادعایی که مجموعه داره مزایای خوبی شرکت داره که بنظرم با توجه رویکردی که وجود داره این مزایا کاملا میتونه سلیقه ای پرداخت بشه. در نهایت کار در این مجموعه رو من پیشنهاد نمیکنم.

من در ‘ساخت نرم افزار’ مشاور مدیریت و خدمات ماشینی تامین بصورت تمام وقت و به مدت ۵ تا ۱۰ سال کار کردم و آخرین سال همکاری من ۱۳۹۶ بوده.

روند مصاحبه بسیار معمولی بود ؛ از مصاحبه مشخص بود که شرکت زیاد تکنیکال نیست . مصاحبه من با دو نفر از مدیران شرکت و منابع انسانی شرکت بود ؛ که در زمان قرارداد متوجه شدم که شرکت تامین؛ قراداد هاشو با یه شرکت دیگه به اسم کتاب گستر میبنده که اون شرکت هنوز سیستم حقوق و دستمزد نداره ؛ و ورود و خروج شما به شرکت به صورت دستی ثبت میشه ؛ یعنی شرکت اول داره نیرو میگیره و شما به عنوان فرد جدیدی که دارین جذب شرکت میشود؛ شامل مزایای شرکت تامین نخواهید شد.

من در حال حاضر در ‘زیرساخت’ شرکت خدمات ماشینی تامین بصورت تمام وقت و به مدت ۳ تا ۵ سال مشغول به کار هستم.

اولش مصاحبه فنی بود که با مدیر زیرساخت انجام میشد. سوالایی که پرسیدن درباره سیستم عامل، vmware، سیسکو، storage که البته خیلی هم سخت نبودن. مرحله بعد تست هوش و روانشناسی و زبان بود سوالای زبان و تست هوش سخت بودن. مرحله بعد مصاحبه با مدیر منابع انسانی آقای حسن زاده که بیشتر درباره حقوق و دستمزد و آیتم هایی که شرکت پرداخت میکرد بود مثل کارانه و کمک های غیرنقدی
از لحاظ مدیریت منابع انسانی واقعا ضعیف بودن. توی خود واحد زیرساخت چند دستگی خیلی بدی بین نیروهاشون بود جوری که همش دنبال این بودن که از هم آتو بگیرن، جبرچینی کنن و درگیر بشن و متاسفانه اصلا براشون مهم نبود این مسئله. خود مدیر واحد زیرساخت درباره نیروهاش ایده جالبی نداشت و اعتقادش بر این بود که نیرو نباید بهش بها داده بشه و همیشه باید کارش رو زیر سوال ببری حتی اگر خوب باشه و همیشه باید منت سرش بزاری. در مورد کار اگر پیشنهادی داشتی به هیچ وجه نباید مطرح میکردی اون رو به خاطر اینکه اولا امکان نداشت که پذیرفته بشه و ثانیا پیشرفت کردن نیروهاشون رو یه تهدید میدیدن. دوست داشتن نیرویی که استخدام میکنن بمونه و باهاشون در دراز مدت همکاری کنه منتها به این صورت که جلوی پیشرفتش رو بگیرن و اون رو ضعیف نگه دارن. کارشون از لحاظ فنی به شدت یکنواخت و روتین بود و به ندرت اتفاق می افتاد که توی روش انجام دادن کاراشون تغییری بدن. بعد از دو سال کار کردن توی این شرکت فقط به خاطر این مسائل قطع همکاری کردم و توصیه من اینه که اگر سابقه کار زیر یک سال دارین یا تازه میخواین شروع کنین اینجا رو قبول کنین و البته بازم اولویت آخرتون باشه. نکته جالب اینه که این شرکت علیرغم ادعایی که داره به شدت از نیروی تازه کار استقبال میکنه البته به خاطر اینکه فقط پرداختی کمتری بهش بدن.
ویژگی‌هایی که براشون مهم بود:
توقع داشتن هر جوری که هست با شرایط کار کنار بیای