شركت نرم‌افزاری امن پرداز، شرکت دانش بنیان و تولید کننده محصولات نرم افزاری با رتبه یک از شورای عالی انفورماتیک می باشد. مهمترین ویژگی همکاران ما در امن پرداز، اعتماد به نفس و صرف فعل ما می توانیم است و خلاقیت و نبوغ به همراه نظم و پشتکار بالا، پیش شرط همکاری در شرکت امن پرداز می باشد. انتخاب به عنوان تولید کننده برتر نرم افزار و کسب تندیس طلایی روز ملی صنعت و معدن و کسب رتبه اول جایزه جشنواره ملی فاوا در سال 1396 از جمله افتخارات ما می باشد.
ویرایش اطلاعات شرکتمصاحبه من به صورت اسکایپی بود که این نکته مثبتی بود. از سوابق کلی م پرسیده شد(من ۴ سال تجربه کاری دارم، وموضوع این موقعیت شغلی نسبتا حدید هست برام). یک فرم مفصل که حتی کروکی منزل رو داشت و سوالاتی مثل “نقاط قوت و ضعف تون رو چی می دونید” هم پر کرده بودم. ضمن مصاحبه بهم شرکت معرفی شد و در مورد دپارتمان گفته شد و فعالیت های دپارتمان. یه خوبی این پیشنهاد این بود که آموزش هم داشتن و برای یه فرد تازه فارغ التحصیل شده هم موقعیت رشد خوبی بود. البته که تعهد ماندگاری سه ساله دارن. هیچ جیزی در مورد دانش فعلیم و توانایی هام پرسیده نشد.
از خوبی هاش به طول مفصل و کامل بخوام بگم، نداره هرچی فکر میکنم. شاید فقط خوبیش اینه که وقتی میگی امن پرداز ملت فکر میکنن الان امنیت کاری در صورتی که اگه قبل امن پرداز چیزی نبودی بعدشم هیچی نیستی و خروجی این شرکت صفر هست. شاید یه روزی خوب بوده ولی الان صفر حتی شاید منفی.
اعتماد بین هیچکسی وجود نداره از آبدارچی تا مدیر همه در حال زیر آب زنی هستن. مدیرا از قدرت فنی کارمند وحشت دارن اونم به طرز عجیبی. سعی بر این هست که کسی کار بلده رو نیارن تو کار و پایین نگه دارنش. به نیروهای ۱۰ ساله خودشون اعتماد ندارن چه برسه نیروی تازه وارد. تکنولوژی جدید جایی تو این شرکت نداره و با تکنولوژی ۱۰ شاید ۱۵ سال پیش همچنان دارن جلو میرن و هیچ دانش روزی تو این شرکت دیده نمیشه.
هیچ مزایایی مثل پاداشت و تشویقی وجود نداره. مثل پادگانه برای آب خوردن باید اجازه بگیرید و اگه کارت بزنی در حد ۵ دقیقه بری بیرون تا مغازه بیای توبیخ میشی. به قوانین خودشون پایبندی ندارن. حقوق به موقع پرداخت نمیشه. هیچ مزایایی از شرکت نمیبری و فقط حکم برده داری. دانش بنیان بودنش فقط شو آفه.
برای سیستم‌ها باید دعوا کنی و سیستم‌هایی که به کارمندهاشون میدن افتضاحه. اجازه نداری با بستر دلخواه خودت کار کنی و باید با تکنولوژی مزخرف ۱۰ سال پیش راه بیای. به برنامه نویس یه رمز نمیدن دوتا برنامه نصب کنه و هر سری باید ادمین سیستم رو صدا کنه رمز بزنه براش. جالبه همون سیستم به صورت مستقیم به اینترنت وصله. یکی از عجایبی که دیدنش نصیب هرکسی نمیشه.
جایگاه هیچ کسی تو شرکت مشخص نیست و همه سعی دارن فقط قایق خودشون رو پارو بزنن جای اینکه یه کشتی رو جلو ببرن.
توصیه‌ای هم که می‌تونم برای مدیریت این شرکت بکنم اینه که از بالاترین عنوان شرکت تا چند تا زیر دستش حداقل به دوتا موضوع آشنا بشن. یک مدیریت دو تکنولوژی، تا وقتی میری باهاشون حرف میزنی یاد کیوون تو شب های برره نیوفتی. تعصب رو تکنولوژی رو بزارن کنار در اعتماد به کارکنا رو باز کنن و تکنولوژی رو قبول کنن. جای عقب انداختن بقیه خودشون رو عادت بدن به پیشرفت کردن.در نهایت آدمای درست رو جای درست بزارن. برنامه نویس وب رو نکنن طراح نرم افزار سیستمی و ...
مزایا: بیمه
معایب: مدیریت بی ثباتعدم دریافت پاداشحقوق ناکافیپایه حقوق کممدیریت ضعیفبی نظمی کاریبد قولساعت کاری بالاجلسات بی نتیجهعدم توازن کار و زندگیعدم کنترل اعصابعدم پرداخت به موقع حقوقکنترل برنامه نویس ها با دوربینهدر دادن منابعجلسات کاری بیش از اندازهعدم امکان استراحت بین کار
پیوند یکتای این تجربه‌ی کاریمن تایم زیادی تو این شرکت کار نکردم
اما تو همون تایم هم خیلی چیزا فهمیدم
اینکه باید یه استایل خاصی داشته باشی ینی باحجاب باشی به کنار هر چقدرم تلاش کنی یه معاونی هست که به قصد اذیت کردن پرسنل یه داستانی درست کنه برای تک تک اعضای شرکت. اصلا شرکت حرفه ای نیست همه با هم جنگ دارن بعبارتی همه ما تیم حسابداری مشکل داشتن به خاطر پرداخت حقوقا
خیلی از بچه ها پیشرفت میکردن حقوقشون تغییری نمیکرد اما به عکس مدیرها همیشه حقوقشون زیاد میشد. رییس مجموعه تلاشی نمیکرد برای حفط نیروهاش
انقد حواشی زیاد بود که تو مدتی ک من ترک کار کردن پنج نفر دیگه هم استعفا دادن
مزایا: چیزی نبود ک بگم
معایب: حواشی زیاد. مبود منابع انسانی . قوانین خنده دار.
پیوند یکتای این تجربه‌ی کاری